In de loop van zijn geschiedenis heeft de mensheid een grote
verscheidenheid aan materialen gebruikt. Een van de oudste en meest
gebruikte materialen zijn schelpen. Deze exoskeletten werden voor
allerlei doeleinden benut zoals voedselbron, gereedschap of gewoon
als curiositeit. Veel oude culturen kenden echter ook een bepaalde
symboliek toe aan deze voorwerpen, iets waarop de oude Egyptenaren
geen uitzondering vormden.
De oude Egyptenaren verwezen naar schelpen met de term inr n r of
inr n spt mw, wat vertaald kan worden als “steen van de waterkant of
kust”. Deze “stenen” werden in het oude Egypte voor verscheidene
doeleinden ingezet. Zo konden bijvoorbeeld tweekleppige nijlschelpen
gebruikt worden om aardewerk glad te maken, of werden ze verwerkt tot
kralen of andere soorten sieraden. Er zijn aanwijzingen dat er schelpen
werden geïmporteerd uit het Rode Zeegebied, die geperforeerd
werden om ze aan elkaar te rijgen. Kaurischelpen hadden een zekere
symbolische waarde en zelfs sommige godheden werden geassocieerd
met schelpen, zoals de god Min.
Hoewel schelpen doorheen de eeuwen door de oude Egyptenaren
werden gebruikt, hebben ze weinig belangstelling van wetenschappers
gekregen. Traditioneel zijn deze objecten genegeerd en er bestaan
weinig tot geen publicaties die zich specifiek richten op schelpen in
het oude Egypte. In deze lezing zal er worden stilgestaan bij de rol van
schelpen in Predynastisch Egypte, door de archeologische contexten te
analyseren waarin zij in deze periode voorkomen.